Կան աչքեր, որոնք կարեկցանքով ու դատապարտությամբ քեզ են նայում

Հավատում ես միայն նրան, ինչը տեսնում ես աչքերով, լսում ականջներով կամ շոշափում ձեռքերով: Մնացած ամեն ինչը կասկածի տակ ես առնում: Ի՞նչն է սրա պատճառը... Պատճառը պարզապես այն է, որ դեռ ապրում ես մարմնի մեջ և վստահում մարմնին ու նրա զգայարաններին:

Երբ շուրջդ նայելով տեսնում ես, որ ականատես չկա, անում ես բաներ, ինչը կխուսափեիր անել ուրիշների ներկայությամբ: Բայց իսկապե՞ս կարծում ես, թե քեզ ոչ ոք չի տեսնում: Կան աչքեր, որոնք կարեկցանքով ու դատապարտությամբ քեզ են նայում: Դու այդ աչքերը չես տեսնում, քանի որ դեռ ապրում ես մարմնի մեջ: Այդ աչքերը, որ միշտ հետևում են քեզ, Աստծունն են: Եթե Հոգու մեջ լինես, քո թերի զգայարանների գերությունից ազատագրված, այնժամ Եղիա մարգարեի հետ միասին կկարողանաս ասել. «Կենդանի է զորությունների Տերը, որի առջև կանգնած եմ...» (Գ Թագ. 18.15): Երբ շրջապատված ես լինում վտանգներով և աջ ու ձախ նայելով համոզվում ես, որ մենակ ես, սարսափում ես... Իրականում Աստված քո աջ կողմում է, որպեսզի չսասանվես (Գործք 2.25): Դու Նրան չես տեսնում, քանի որ աչքով ամեն ինչ չես տեսնի, աչքերդ նյութական լինելով, չեն կարող տեսնել հոգևորը: Թանկագին եղբայր, ես ցանկանում եմ, որ դու ազատագրես քո հոգին այս մարմնավոր զգայարանների գերությունից: Հոգիդ «...քննում է ամեն ինչ, նույնիսկ` Աստծու խորունկ ծրագրերը» (Ա Կոր. 2.10): Ուրեմն, ճախրիր դրանցից ազատագրված, որպեսզի Աստծուն
տեսնես քո աջ կողմում և ուրախությամμ շշնջաս. «Եթե նույնիսկ անցնեմ մահվան ստվերների միջով, չեմ վախենա չարից, քանզի Դու, Տեր, ինձ հետ ես» (Սաղմ. 2.5):

Շենուդա Գ ՀԱՅՐԱՊԵՏ

Մեկնաբանություններ